De kust van Bretagne is overal indrukwekkend: steile, grillige rotsen waar bij vloed de golven tegenaan spetteren en bij eb boven de zee uit torenen. De hoogste kliffen van Bretagne vind je bij Plouha. Het hoogste punt stijgt wel 104 meter boven zeeniveau uit. Een mooie wandeling die je hier kan maken is van Plage du Palus naar Plage Bonaparte over het Sentier des Douaniers, het Douanepad.
Wandelroute GR 34: Sentier des Douaniers
De GR34 is een wandelroute van 2000 kilometer langs de kust van Bretagne en de Loire-Atlantique-kust, helemaal van Mont Saint Michel naar Saint Nazaire. Het pad ontstond in 1791 en dankt zijn naam aan patrouillerende douaniers die dag en nacht en door weer en wind langs deze paden liepen om smokkel en plundering van de wrakken te voorkomen. Aan het begin van 20e eeuw raakte het pad in onbruik, maar in 1986 besloten enkele enthousiastelingen dat het een wandelpad voor lange afstanden moest worden. Onderdeel van deze langeafstandsroute is bijvoorbeeld de imposante Roze Granietkust tussen Paimpol en Lannion. Dit stuk is natuurlijk prachtig, maar ook erg bekend en geliefd, waardoor het er in het hoogseizoen ook wel eens druk kan worden. Heb je de natuur liever voor jezelf? Het wandelgebied rond Plouha is minder druk. Onterecht eigenlijk, want ook hier kan je mooi wandelen en van verre uitzichten genieten.
Plage du Palus: het begin van de wandeling
Plage de Palus is een breed kiezelstrand omringd door hoge rotsen. Achter het huisje van de kanoverhuur pik je de GR34, herkenbaar aan het rood-witte streepje, op en klim je meteen een stuk omhoog. Vanaf hier heb je goed zicht op Plage du Palus en zie je pas echt hoe groot het strand is. Bij eb kun je al na een paar minuten zien hoe de zee zich langzaam terugtrekt en hoe het strand steeds breder wordt.
Falaises de Plouha: de hoogste kliffen van Bretagne
Je klimt steeds verder omhoog tot je bij een informatiebord komt. Het is de moeite waard hier de wandelroute te verlaten en een kleiner paadje naar de Pointe de Plouha te nemen. Met 104 meter is dit het hoogste punt van Bretagne. Bij helder weer kan je vanaf hier zelfs de Pointe du Sémaphore met vuurtoren van Saint-Quay-Portrieux zien. ’s Ochtends komt de zon aan die kant op en kun je spectaculaire foto’s met tegenlicht maken, terwijl je ’s avonds juist beter de mooie contrasterende kleuren van de oceaan, rotsen en het groen op de foto krijgt.
De eeuwenoude ankerplaats Gwin Zégal
Je blijft een tijdje hoog lopen en komt twee keer vlak achter elkaar nog een rotspunt de zee in tegen. De eerste heet Le Pommier en bevindt zich bij Beg Hastel. Dit is Bretons voor ’top van het kasteel’ en is makkelijk te herkennen door de restanten van een bunker. Deze stond er om de kleine ankerplaats in de baai eronder te beschermen. Tegenover de punt ligt een klein eiland met de naam Mauve. Hier broeden zeevogels zoals aalscholvers en meeuwen. Wandel je nog wat verder kom je bij Gwin Zégal, een plek die al sinds de 5e eeuw als ankerplaats wordt gebruikt. En nog altijd steken hier boomstammen boven het water, waaraan boten vastgemaakt kunnen worden. Bij laag water komt de ankerplaats droog te liggen en kan je een stuk over het strand lopen.
Over het strand of over de kliffen
Bij extreem laag water (informatie over de getijden vind je op Marée Info) is het mogelijk om helemaal naar Plage Bonaparte te lopen. Bij gewoon laag water is het niet mogelijk om langs de rotsen van Port Moguer te komen: wij waren er met laag water van 1,80 meter en toen was de zee niet laag genoeg. Je kan er natuurlijk wel over de rosten heen klimmen. Het is maar een klein stukje, maar de rotsen zijn wel scherp en bezaaid met oesters, dus wees voorzichtig. Een andere mogelijkheid is om bij Port Moguer de parkeerplaats op te lopen en hier de GR34 weer op te pakken en over de kliffen naar Plage Bonaparte te lopen.
Plage Bonaparte: prachtig breed strand
Hoe je het strand ook bereikt, Plage Bonaparte is zeker het bezoeken waard. Het is een enorm uitgestrekt strand, dat bij eb ook nog eens heel breed wordt. Vanaf de wandelroute loop je door een oude tunnel het strand op. Je kan dan nog een stuk in noordelijke richting lopen, waar je veel getijdenpoeltjes met zeeanemonen en andere zeediertjes kan ontdekken. Hier kan je niet meer omhoog voor het wandelpad, dus daarvoor moet je weer naar de poort en de parkeerplaats lopen. Als je nog niet uitgewandeld bent, kun je doorlopen naar Anse de Brehec, een ander breed strand. Daarna komt er helaas een lang stuk over de weg. Als je auto bij Plage du Paulus staat, houd er dan rekening mee dat je nog terug moet wandelen en door vloed misschien wel het pad over de kliffen moet nemen.
Praktische informatie over wandelen bij Plouha
- Lengte: in totaal ongeveer 15 kilometer (dit is afhankelijk van hoeveel je over het strand of juist over het wandelpad over de kliffen loopt)
- Begin- en eindpunt: de parkeerplaats bij Plage du Palus (gratis in de winter)
- Hoogtemeters: ongeveer 1000 meter
- Dorpjes met horeca: direct aan het wandelpad ligt Le Palus
- Uitgebreide informatie over de wandeling van Le Palus naar Plage Bonaparte vind je op Frankrijk Actief.
- Meer informatie over cultuur, natuur en campings rond Plouha vind je op de site van het Office du Tourisme.
Meer wandelen in Frankrijk:
- Een wandeling op Île-de-Bréhat is zul je niet snel vergeten. In een dag kan je rond dit eiland wandelen en genieten van de verschillende soorten kustlijnen die je tegenkomt.
- Wendy verzamelde een heleboel prachtige wandelingen in de Jura in Frankrijk op haar blog World Wide Wendy.
Ohhh wat ziet dat er fijn uit zeg, krijg ik helemaal (reis)kriebels van! <3
Wat leuk om te horen! Bretagne is ook echt een van mijn favoriete stukjes van Europa.