Q&A Studeren in Leipzig

Chiara: Wat studeer je?
Ik studeer Communicatie- en Mediawetenschappen. Afgelopen semester was mijn lievelingsvak Kommunikationsmanagement, waarbij we leerden over alle communicatie waar een bedrijf mee te maken heeft, van Public Relations tot medewerkercommunicatie tot lobbying. Echt mega interessant. Verder had ik vakken over journalistiek, film en het mediasysteem in Duitsland. Eigenlijk was er niets wat ik niet leuk vond en ik ben benieuwd wat ik volgend semester kan volgen.

Als antwoord op je eerste vraag: ja! Leipzig is gewoon een geweldige stad, waar elke dag wat te doen, ontdekken of zien is. De stad is sterk in ontwikkeling op dit moment door en de atmosfeer is er heel fijn.

Wat betreft je andere vraag: op de website van de universiteit is meestal wel het een en ander te vinden, vooral wat betreft de studie. Ik heb zelf vooral veel gehad aan kletsen met studenten die al in Duitsland/Leipzig waren geweest. Oh, en mijn ‘buddy’, een Leipzigse student uit mijn richting, heeft me in het begin ook veel geholpen met het regelwerk. In Leipzig is bovendien ‘Studentenwerk’, dat kamers verhuurd en waar je terecht kan met vragen over faciliteiten. Verder werd er in Leipzig een welkomstweek voor Erasmusstudenten georganiseerd, waardoor ik veel mensen heb leren kennen. Ook zijn er twee Erasmusverenigingen, waarmee ik bijvoorbeeld naar de Sächsische Schweiz en Dresden ben geweest. Er wordt dus het een en ander georganiseerd, maar je organisatievermogen en zelfstandigheid worden zeker op de proef gesteld 😉 

 Emma: Vond je het lastig in het begin om alles in het Duits te moeten doen?
De eerste dag dat ik hier was, was er iets mis met mijn huurcontract. Ik dacht toen: als ik dit in het Duits kan oplossen, kan ik alles in het Duits. En dat klopte eigenlijk wel. Natuurlijk kost studeren wat extra tijd en verlopen niet alle gesprekken even vloeiend, maar een van de redenen dat ik hier ben, is dat ik mijn Duits wil perfectioneren. Anders was het ook maar zo makkelijk hè? 😉

Annalies: Wat mis je van Nederland?
Lekker cliché, maar vrienden, familie en Dennis. Als ik die allemaal kon meenemen, zou ik hier mijn hele leven kunnen blijven wonen. Oh, en Nederlands brood. Daar kan toch echt geen pretzel tegenop.

Manon: Hoe vind je het, of heb je het ervaren, om zo ver van huis te zijn en niet dagelijks je familie/vriend te zien?
Het is niet altijd even makkelijk, maar ik leer er veel van. Ik was het enorm gewend om mijn familie vrienden en Dennis dagelijks te zien, en bij de meeste van hen binnen een kwartier te kunnen zijn. Opeens helemaal ‘alleen’ in een vreemde stad zijn was daarom echt wel vreemd. Ik heb daardoor wel geleerd dat ik prima zelf (grote) beslissingen kan nemen en me ook alleen goed kan redden. Het heeft me bovendien nog opener voor andere mensen en ervaringen gemaakt. Natuurlijk vraag ik me soms wel eens af wat ik 750 kilometer van al het bekende weg doe, maar Erasmus is een geweldige ervaring.

 Laura: Hoe goed was je Duits al voor je voor je naar Leipzig ging? Ik zou ook graag naar Duitsland gaan na m’n eindexamen maar ben een beetje bang dat ik het heel erg lastig ga vinden om zo in het Duitse diepe gegooid te worden 😉
Ik kan alleen maar zeggen: doen! Met die taal komt het wel goed. Mijn Duits was echt wel goed voordat ik hier kwam: ik volgde zes jaar Duits op de middelbare school, een jaar op de universiteit, deed een uitwisseling waarbij ik twee weken bij een Duits gezin woonde en had een aantal Duitse vrienden. Maar ik leerde pas écht de taal toen ik hier kwam, omdat ik opeens altijd Duits moest praten. Ik kan je aanraden om bijvoorbeeld nog een extra cursus te volgen, maar laat je door de taal niet bang maken. Ik heb hier vrienden die geen Duits spraken toen ze hier aankwamen in september en zich nu perfect kunnen redden.

Meiqi: wat mis je het meest?
Even afspreken met mijn Nederlandse vrienden of naar familie toe fietsen. Maar hé, in maart ben ik weer even in Nederland, dus dan haal ik dat allemaal weer in.

Kimberly: Welk dingetje in je dagelijkse routine daar wil je mee naar huis nemen en wat is je mooiste herinnering aan Leipzig tot nu toe?
Met deze twee vragen heb je mij en een vriendin gisteren een uur bezig gehouden haha. We kwamen tot de conclusie dat dit echt mooie, maar vreselijk moeilijke vragen zijn. Punt. Grapje, ik heb natuurlijk wel een antwoord. Wat betreft die dagelijkse routine: ik wil in Nederland veel meer gaan ‘ontdekken’. Hier is het zo normaal geworden elke dag een nieuwe plek op te zoeken en ik vind het vreemd dat ik dat in Nederland veel minder deed.

Een mooiste herinnering is te moeilijk, dus mijn eerste mooie herinnering: de allereerste dag. Na een busrit van ruim acht uur kreeg ik een berichtje via Instagram van een andere Erasmusstudent dat er een bbq in het Friedenspark georganiseerd werd. Op van de zenuwen liep ik even later door het park op zoek naar de groep. Zenuwen voor niks natuurlijk, want even later zat ik in het gras te lachen met een groep Franse en Spaanse studenten. Ik vind het bijzonder om te zien dat een paar mensen die ik die dag heb leren kennen, nu mijn beste vrienden hier zijn.

Alma: Wat was je leukste ervaring tot nu toe?
Het mooiste vind ik om te ervaren hoe open-minded en behulpzaam iedereen hier is. In het artikel over mijn studentenkamer schreef ik al over de Facebookgroepen Free Your Stuff en Foodsharing, waarin mensen respectievelijk spullen en eten gratis weggeven. Dit is een prachtig voorbeeld van de deelcultuur die hier heerst. Ook ben ik hierdoor in huizen geweest, waar ik anders nooit zou komen, en heb ik bijzondere ontmoetingen.

Sophie: Heb je het naar je zin?
JA. JA. JAAA. Er is een reden dat ik mijn Erasmusperiode verlengd met een extra semester 😉

Foto 1: Lichtkunst